Melissa Sloan (46) valt op in de wereld van tattoos vanwege haar opvallende verschijning, met maar liefst 800 tatoeages, waarvan drie op haar gezicht. Ze is als het ware een wandelend kunstwerk.
Desondanks ervaart Melissa grote uitdagingen in haar zoektocht naar werk, ondanks haar passie voor lichaamskunst. Ze is ervan overtuigd dat haar tatoeages een rol spelen in haar moeite om een baan te vinden en dat vooroordelen over tatoeages haar kansen beperken.
Op haar twintigste begon Melissa met tatoeëren. Wat als een sporadische hobby begon, groeide uit tot een verslaving. Melissa deelt: “Sinds mijn twintigste ben ik steeds verder gegaan met tatoeëren.”
“Nu heb ik drie lagen inkt op mijn gezicht en blijf ik oude ontwerpen bedekken met nieuwe,” deelt Melissa. Haar uitgebreide tatoeageverzameling is nu een integraal onderdeel van haar identiteit.
Op haar zeventigste is ze van plan om verder te gaan met het zetten van tatoeages en uiteindelijk haar hele lichaam te bedekken met kunst.
Vroeger was Melissa werkzaam als toiletreiniger, een baan die haar in staat stelde om zichzelf te onderhouden en voor haar twee kinderen te zorgen. Helaas raakte ze deze baan kwijt.
“Het was een moeilijke tijd,” herinnert ze zich. “Ik werd ontslagen omdat ik zogezegd mijn werk niet goed deed.”
”Of mijn tattoos daar iets mee te maken hadden, weet ik niet zeker, maar het blijft een vraag die mij bezighoudt.”
Melissa vermoedt dat haar uiterlijk heeft bijgedragen aan haar ontslag, ondanks de tatoeages van haar voormalige baas.
Ze heeft moeite met het vinden van nieuw werk en heeft zelfs gesolliciteerd naar een functie als toiletreiniger in haar buurt, zonder succes.
“Ze willen me niet aannemen vanwege mijn tattoos,” aldus Melissa, die worstelt met vooroordelen en discriminatie.
Hoewel Melissa elke baan wil aannemen, blijft ze zonder succes zoeken en wordt ze ook sociaal uitgesloten vanwege haar tatoeages.
Uit haar verhaal blijkt dat negatieve reacties uit haar omgeving haar raken. “Er zijn veel roddels over mij verspreid,” deelt ze mee. “Sommigen beweren dat ik nooit werk heb gehad, wat absoluut onwaar is.”
”Zelfs lokale bedrijven en de school van mijn kinderen hebben mij afgewezen. Mijn uiterlijk lijkt vaak een struikelblok te zijn,” aldus Melissa.
Zelfs binnen de tattoo-gemeenschap voelt Melissa afwijzing. “Tattooshops weren mij,” zegt ze. “Ze vinden mijn lichaamskunst te extreem en weigeren met mij samen te werken.”
De afwijzingen van zowel traditionele werkgevers als tattoo-specialisten benadrukken de obstakels waarmee mensen met opvallende tatoeages geconfronteerd worden.
Melissa blijft vastberaden ondanks de uitdagingen en wil haar passie voor tatoeages voortzetten door elk stukje van haar huid te bedekken met kunst.
“Mensen zeggen dat ik eruitzie als een smurf omdat mijn gezicht nu blauw is,” zegt ze met een glimlach. “Maar dat maakt me niet uit.”
”Dit is wie ik ben en wat ik wil. Als iemand me morgen een baan aanbiedt, grijp ik die met beide handen aan, ongeacht wat het is.”
De reis van Melissa Sloan werpt licht op een belangrijke vraag: hoe beïnvloeden persoonlijke keuzes en uiterlijke verschijning de manier waarop we worden gezien in de maatschappij?
Als gevolg van verschillende tegenslagen, ondervindt Melissa nog steeds moeilijkheden in zowel haar professionele als sociale leven, ondanks haar indrukwekkende verzameling tatoeages en haar eerdere inspanningen.
In de wereld van tattoos valt Melissa Sloan (46) op met haar aanwezigheid. Met een verbazingwekkende 800 tatoeages, waaronder drie lagen…
