Emma Flint (32) heeft onlangs haar ervaring gedeeld over het vinden van haar abroseksuele identiteit, die ze pas op haar 30e volledig accepteerde.
In een openhartige betoog deelt ze haar ervaringen over de uitdagende reacties die ze kreeg van vrienden en hoe dit haar leven beïnvloedde.
Abroseksualiteit, een minder bekende seksuele identiteit die schommelt en evolueert, was lange tijd onbekend voor Emma.
De ontdekking bracht haar duidelijkheid, maar ook pijnlijke reacties van haar omgeving. Bij het delen van haar abroseksualiteit voor het eerst, werd Emma geconfronteerd met onbegrip.
“Er werd me gevraagd wanneer ik dit had besloten. Ik kreeg steun van iedereen, maar kreeg twijfels bij sommige reacties,” legt ze uit.
Alhoewel vrienden haar steunden, interpreteerde ze hun reacties anders. Hierdoor verloor ze vriendschappen, maar dit motiveerde Emma om trouw te blijven aan zichzelf. Ook al betekende het dat sommige mensen uit haar leven zouden verdwijnen.
De jaren negentig waren beperkt in hun begrip van seksualiteit, met termen als homo, lesbisch en hetero. Emma ontdekte echter dat er meer was dan wat gangbaar was toen ze een boodschap van LGBTQ+-activist Zoe Stoller op Instagram tegenkwam.
Er was een persoon die haar ervaringen deelde over abroseksualiteit.
Emma herinnert zich: “Het voelde als een licht dat aanging. Eindelijk had ik een woord voor wat ik al jaren voelde.”
De betekenis van abroseksualiteit is dat iemands seksuele identiteit kan fluctueren. Voor Emma betekende dit dat ze de ene dag meer aangetrokken kon zijn tot vrouwen en de andere dag meer tot mannen.
De situatie leidde vaak tot verwarring, niet alleen bij haarzelf maar ook bij haar vrienden. “Je zei vorige week nog dat je lesbisch was. Hoe kan dat nu ineens anders zijn?”
De reacties van onbegrip zorgden ervoor dat Emma vaak onzeker was over haar identiteit. Ze beschuldigde zichzelf van onvastberadenheid en twijfelde aan haar eigen gevoelens.
Door de ontdekking van de term abroseksualiteit kon ze zichzelf accepteren en begrijpen dat haar gevoelens legitiem waren.
Er bestaat nog altijd veel onwetendheid over termen zoals abroseksualiteit, ondanks de toenemende openheid van de samenleving ten opzichte van verschillende seksuele identiteiten.
Emma vertelt dat mensen haar vaak vroegen waarom ze niet gewoon biseksueel kon zijn. “Sommige mensen eisen dat ik een vaststaand label kies, zodat mijn identiteit hen niet stoort.”
Zij benadrukt dat haar schommelingen in seksuele voorkeur geen invloed hebben op haar romantische relaties. “Het draait om de persoon, niet om hun geslacht,” legt ze uit.
Ondanks de uitdagingen, voelt Emma zich vastberaden om haar verhaal te delen en haar standpunt te verdedigen. Het is voor haar lastig dat anderen niet openstaan voor nieuwe perspectieven en haar identiteit telkens moet toelichten.
Emma onthult haar vastberadenheid om haar verhaal te delen en op te komen voor haarzelf. Ze blijft hoopvol dat begrip en acceptatie kunnen groeien, ondanks de obstakels die ze tegenkomt.
Zij benadrukt het belang dat seksualiteit niet beperkt kan worden tot hokjes, en pleit ervoor dat iedereen de vrijheid moet hebben om zichzelf te kunnen zijn.
1. Ze vindt dat iedereen de ruimte moet krijgen om zichzelf te kunnen zijn.
2. Emma is vastbesloten om voor zichzelf te blijven opkomen!
3. Ze weigert een vaststaand label te kiezen!
4. Ze krijgt continu de vraag: ‘Hoe kan dat nu ineens anders zijn?’
5. Het zorgt vaak voor heel veel verwarring bij familie, vrienden en kennissen.
