Al twee jaar staat Mandy, een moeder van twee jonge kinderen van 38 jaar, er alleen voor sinds het overlijden van haar man.
De afgelopen jaren waren zwaar voor haar na het verlies, maar ze heeft zich met moeite staande weten te houden. Nu kan ze samen met haar kinderen van vijf en acht eindelijk een nieuwe start maken in een sociale huurwoning.
Ondanks dat het een klein huis is, vormt het een nieuwe basis voor hen. Maar het huis brengt meer problemen met zich mee dan verwacht.
Er moet veel worden opgeknapt in het huis. Van het verven van de muren tot het leggen van de vloer en vele andere klusjes die nog moeten gebeuren.
Voor Mandy, die voor twee kinderen en een fulltime baan zorgt, lijkt deze taak bijna onmogelijk. Gelukkig zijn er vrienden die ondersteuning bieden waar mogelijk, maar er is nog veel werk te verrichten.
Haar vader heeft zijn hulp aangeboden. In het begin was Mandy opgelucht en dankbaar voor zijn bereidheid om haar bij te staan. Maar al snel ontstond er onverwachte spanning tussen hen.
Er wordt benadrukt door haar vader dat hij niet zomaar gratis wil klussen vanwege het gezegde: “Tijd is geld.” Mandy begrijpt zijn financiële situatie, maar voelt de druk.
Op een forum deelt ze haar gevoelens waarin ze aangeeft: “Mijn vader zegt constant tijd is geld en ik kan wel wat extra’s gebruiken, maar ik kan hem niet betalen wat een professioneel bedrijf zou vragen.”
Met een fulltime baan worstelt Mandy financieel met het hoofd boven water houden voor haar gezin, met minimale ruimte voor extra uitgaven.
Ze zou haar vader graag anders willen bedanken voor zijn hulp, maar heeft niet genoeg geld om hem te betalen zoals een professional.
Zij heeft dit aan hem uitgelegd, maar hij blijft standvastig. Dit begint hun relatie te belasten en dat doet haar veel pijn.
Elke keer als het huis ter sprake komt tussen hen, draait het om geld, en ze voelt de steun en warmte waar ze behoefte aan heeft langzaam verdwijnen.
“Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen,” zo schrijft ze verder op het forum. “Geld voor een klusbedrijf heb ik niet, en zelf kan ik niet alles alleen doen. Mijn vader helpt me alleen als ik hem betaal, maar dat kan ik niet. Ik voel me klem zitten.”
Mandy is zich bewust van de financiële problemen van haar vader, maar vindt het moeilijk te accepteren dat hij haar hulp nodig heeft in ruil voor betaling. Dit voelt voor haar als een verstoring van hun relatie.
Zij had gehoopt dat zij op emotionele steun van haar vader kon rekenen in deze lastige periode, zonder dat daar geld mee gemoeid zou zijn.
De situatie brengt haar verdriet en onzekerheid, omdat zij niet wil dat de band met haar vader nog verder verslechtert, maar zij ziet geen oplossing.
Op het forum vindt zij enige steun van mensen die begrip tonen en advies geven. Desondanks blijft de vraag hoe zij dit dilemma moet oplossen in haar gedachten rondspoken.
Zij wenst niet dat haar relatie met haar vader verder onder druk komt te staan, maar zij kan zich de financiële eisen niet veroorloven die hij stelt. Voor Mandy lijkt het dilemma onoplosbaar en zij voelt zich steeds eenzamer.
1. Haar vader is kort en duidelijk: ‘Tijd is geld’
2. Ze heeft gewoonweg niet het geld om hem te betalen.
3. ‘Mijn vader helpt alleen als ik hem betaal’
4. Hulp kan ze hard gebruiken maar voor wat hoort wat…
5. Haar vader blijft ondanks haar uitleg bij zijn standpunt.
