Een onverwachte golf van reacties bereikte Els, een moeder van 38, nadat ze haar kind een kus op de mond gaf. Wat voor haar een lief gebaar was, werd door anderen als ongepast gezien.
Dit deed Els nadenken over de manieren waarop ouders genegenheid tonen en hoe dit door anderen wordt geïnterpreteerd.
Els legt in een openhartig gesprek uit: “Het was iets waar ik niet eens bij stilstond. Mijn kind kwam naar me toe, ik boog voorover en gaf een kus. Zoals ik dat altijd doe.”
”Maar toen ik om me heen keek, zag ik de reacties. Sommige mensen keken weg, anderen fronsten hun wenkbrauwen. Ik kreeg zelfs later van een paar vrienden te horen dat ze het ongemakkelijk vonden.”
Voor Els was deze reactie verrassend, aangezien ze is opgegroeid in een gezin waar lichamelijke genegenheid normaal was.
“Ik kan me niet anders
Herinnerend dat mijn ouders, zelfs toen ik ouder werd, mijn broers en mij kusten, zegt ze: Op de mond, op de wang, het maakte niet uit. Voor ons was dat normaal.
Zegt ze: Liefde tonen was niet iets om bij na te denken. Het was gewoon wie wij waren als gezin.
Toch kwam Els erachter dat niet iedereen in haar omgeving er hetzelfde over dacht.
De reacties van anderen deden haar beseffen dat er diverse meningen bestaan over hoe ouders genegenheid aan hun kinderen tonen, vooral met fysieke uitingen zoals een kus op de mond.
Enkele mensen hadden praktische bezwaren. Zei ze: Er waren zelfs mensen die zeiden dat het ‘niet hygiënisch’ was of dat het ‘ongezond’ zou zijn voor mijn kind. Dat vond ik vreemd,
merkt Els enigszins verbijsterd op.
Vroeg ze zich af: Ik ben haar moeder. Ik zorg voor haar, ik houd van haar. Waarom zou een kus op de mond ineens iets verkeerds zijn?
De negatieve reacties deden haar twijfelen, en Els begon te zich af te vragen waarom haar onschuldige handeling zulke sterke emoties opriep.
Inzicht kwam toen ze besefte dat haar handelingen anderen ongemakkelijk konden maken. “Ik erken dat culturele verschillen bestaan,” zei ze.
“In sommige culturen is dit heel normaal, terwijl het elders vermeden wordt. Ik was echter verrast dat mensen in mijn omgeving er zo’n sterke mening over hadden,” legde ze uit.
In conversaties met vrienden werd haar duidelijk gemaakt dat ze hun gevoelens als “ongepast” beschouwden. “Ze zeiden dat het ‘niet hoort’ en maakten zich er ongemakkelijk over,” vertelde ze.
“Wat betekent dit eigenlijk? Wie heeft het recht om te bepalen hoe liefde voor je kind wordt geuit?” vroeg Els zich af.
“Mijn dochter waardeert nabijheid en genegenheid. Voor haar symboliseert die kus veiligheid en liefde. Moet ik haar dat onthouden vanwege de ongemakkelijkheid van anderen?” vroeg ze zich af.
Els besloot zich verder te verdiepen in dit onderwerp.
Er zijn uiteenlopende meningen over kussen op de mond.
Ouders hebben verschillende opvattingen. Sommigen zien het als een uiting van liefde, anderen vinden het ongepast, vooral bij oudere kinderen.
Zelfs deskundigen adviseren voorzichtig te zijn met dergelijke uitingen, aangezien dit verwarring kan veroorzaken bij kinderen in hun relaties met anderen.
“Ik begrijp dat mensen het goed bedoelen en me willen laten nadenken over de impact van mijn acties,” geeft Els toe.
“Maar aan het eind van de dag ken ik mijn kind het beste. Ik weet wat voor haar werkt en waar ze zich goed bij voelt.”
Met een glimlach vertelt Els dat haar dochter nog steeds elke dag naar haar toekomt voor die kus. “Dat zegt voor mij alles.”
Uitgedrukt in haar eigen woorden, merkt Els op hoe snel mensen hun mening vormen over keuzes in de opvoeding. “Ik zou zelf nooit de juiste manier van opvoeden voorschrijven aan anderen,” aldus Els.
“Verschillende benaderingen werken voor verschillende mensen. Ik ben ervan overtuigd dat ouders moeten handelen op basis van wat goed voelt voor henzelf en hun kind. Als dat betekent dat wij elkaar op de mond kussen, dan is dat onze keuze,” voegt ze eraan toe.
Ondanks dat Els werd uitgedaagd door de reacties, heeft ze gekozen om haar keuzes niet te laten beïnvloeden door negativiteit. “Het is niet aan anderen om voor te schrijven hoe ik mijn genegenheid toon aan mijn kind,” verklaart ze vastberaden.
“Mijn kind weet dat ze geliefd is, dat is het belangrijkste voor mij. Anderen mogen denken wat ze willen, maar ik kies ervoor om trouw te blijven aan wat voor ons werkt,” voegt ze toe.
Deze ervaring heeft Els meer inzicht gegeven in haar eigen opvoedingsstijl en haar vertrouwen in haar intuïtie versterkt. “Ouderschap heeft geen vaste regels,” concludeert ze tevreden. “En dat is prima.”
1. Praktische bezwaren tegen een kus op de mond werden door enkelen geuit.
2. Een aantal mensen fronst hierbij hun wenkbrauwen.
3. Els onthult de aard van de kritiek die ze ontvangt.
4. Zij vindt dat de reacties ongegrond zijn.
5. De verschillende meningen brengen Els in verwarring.
