Geert (62) houdt vast aan de klassieke manier van bankieren en ziet geen heil in de overstap naar digitale alternatieven.
In een tijd waarin velen hun financiën met enkele muisklikken op hun smartphone beheren, verkiest Geert een bezoek aan zijn betrouwbare bank.
“Ik heb geen vertrouwen in die technologie,” betoogt hij aan zijn keukentafel, omgeven door papieren bankafschriften.
Waar velen de voordelen benadrukken van digitale bankdiensten, zijn Geerts voornaamste zorgpunten van een andere aard.
“Iedereen zegt wel dat het simpel is en dat je alles kunt monitoren, maar het voelt gewoon niet goed voor mij. Wat als er iets misgaat? Wat als mijn geld gestolen wordt zonder dat ik er iets van merk?”
“Altijd hoor je verhalen over hackers, mensen die plots al hun spaargeld kwijt zijn. Hoe kan ik zeker zijn dat het veilig is?” vraagt hij zich af.
“Geert maakt zijn eigen keuzes en neemt niet zomaar deel aan de massa,” zegt hij. “Ik ga gewoon naar de bank als ik hulp nodig heb en praat met een medewerker daar.”
“Ik voel me vertrouwd bij mijn bank en weet dat ik op ze kan rekenen,” zegt hij. “Dat gevoel krijg ik niet via een scherm.”
Hij wijst op ervaringen van vrienden die geld verloren aan oplichters; een vriend was bijna 5000 euro kwijt door een phishing-aanval.
“Een nepmail van zijn bank kostte bijna al zijn geld,” vertelt hij. “Hoewel de bank het terughaalde, heeft dit me overtuigd dat online bankieren niet de juiste keuze voor mij is.”
Veiligheid en persoonlijke controle zijn essentieel voor Geert in een digitaal georiënteerde maatschappij, waar hij altijd kritisch zal blijven.
“Met online bankieren weet je nooit wie er meekijkt. Die controle en privacy zijn voor mij belangrijk,” legt hij uit.
Ondanks de geruststellingen van banken dat digitale systemen veilig zijn, blijft Geert terughoudend: “Als iemand echt toegang wil tot je gegevens, dan vinden ze wel een manier. Dat risico neem ik liever niet.”
Zijn kinderen proberen hem over te halen om toch een poging te wagen, maar zonder veel succes. “Ze zeggen dat ik met de tijd moet meegaan en dat het veilig is,” vertelt Geert.
“Maar ik voel me gewoon niet op mijn gemak. Voor hen is het makkelijk omdat ze ermee opgegroeid zijn, maar voor mij blijft het onnatuurlijk.”
De eerste keer dat zijn kinderen hem een smartphone in de hand drukten om een bankapp te proberen, was een frustrerende ervaring.
“Na een half uur inloggen, codes en verificaties heb ik de telefoon teruggegeven. Het voelde gewoon niet goed.”
Opmerkend dat het steeds ingewikkelder wordt om zijn bankzaken te regelen vanwege de sluiting van fysieke bankfilialen, heeft Geert nu moeite om zijn eigen bankgewoonten aan te houden.
Tijdens zijn laatste bezoek moest hij bijvoorbeeld bijna een uur wachten voor een eenvoudige transactie. “Jongere mensen kijken me soms vreemd aan, zij regelen alles snel op hun telefoon. Maar voor mij werkt het nu eenmaal zo.”
Ondanks dat hij beseft dat hij een minderheid is in zijn denkwijze, blijft Geert bij zijn standpunt. “Het gaat om mijn geld en mijn zekerheid.”
”Als ik naar de bank wil, wil ik een medewerker kunnen spreken en weten dat alles goed geregeld is.” Zijn kinderen blijven proberen hem te overtuigen, maar vooralsnog is Geert vastberaden.
“Op mijn manier blijven doen zolang ik het zelf kan. Geen behoefte aan online risico’s stress. Dit werkt prima voor mij.”
1. Kinderen proberen hem te overtuigen maar hij houdt voet bij stuk.
2. Geert staat achter zijn besluit!
3. Redenen waarom Geert geen vertrouwen heeft wordt toegelicht!
4. Geen behoefte aan online risico’s stress.
5. Kinderen trachten hem te overreden… maar tevergeefs.
