Op de leeftijd van 34 jaar behoort Tom tot de groep die geluk heeft dat zijn ouders nog in leven zijn en volop genieten van hun pensioen.
Zijn ouders zijn beiden gezond en besteden hun tijd aan reizen en luxe vakanties en goederen kopen.
Echter ervaart Tom diepe droefheid telkens wanneer zijn ouders geld uitgeven in plaats van geluk te vinden.
Voor Tom voelt elke euro die zij uitgeven als een vermindering van zijn latere erfenis. Zelfs kleine uitgaven, zoals een colaatje van 3 euro op het strand, komen bij hem over als een financiële tegenvaller.
Met een gehuurde flat en een stabiele baan zonder perspectief op vooruitgang, is sparen voor een eigen huis moeilijk voor hem.
De luxueuze levensstijl van zijn ouders, inclusief de recente aanschaf van een nieuwe auto, versterkt zijn gevoelens van frustratie en onmacht.
Ondanks dat Tom beseft dat zijn gevoelens jegens zijn ouders niet helemaal rechtvaardig zijn, verlangt hij naar meer dan wat hij nu heeft.
Hij beschouwt het zelfs als egoïstisch van zijn ouders om hun geld te besteden aan reizen in plaats van zich zorgen te maken over zijn financiële toekomst.
Tom vreest dat zijn ware gevoelens tegenover zijn ouders zullen worden ontdekt en overweegt dat zij hem zouden kunnen onterven uit angst hiervoor.
Dit zou betekenen dat hij niet alleen zou moeten omgaan met zijn huidige financiële beperkingen, maar ook zonder enige vorm van toekomstige steun van zijn ouders.
1. Een colaatje van 3 euro op het strand, voelt voor hem als een financiële tegenslag…
2. Hij vindt het egoïstisch dat zijn ouders niet aan zijn financiële toekomst denken…
3. Hij is dan ook niet blij dat ze onlangs een nieuwe auto hebben aangeschaft..
4. Doordat zijn ouders genieten van het leven wordt zijn erfenis minder…
5. Elke euro die zij uitgeven ziet hij als een vermindering van zijn toekomstige erfenis.
